Τα μοτοποδήλατα, τα σκούτερ και τα χειροκίνητα μοτοποδήλατα που ακολούθησαν δεν οδήγησαν ποτέ την καθορισμένη εργοστασιακή ταχύτητα 😊. Από τα 16 μου δούλευα στο γκαράζ των γονιών μου ή στην αυλή ενός πελάτη. Η πελατειακή βάση μου αυξήθηκε από στόμα σε στόμα από φίλους και γνωστούς στο Ντόρντρεχτ και στη γύρω περιοχή, η διαφήμιση στο Διαδίκτυο οδήγησε σε μια βάση πελατών σε όλη την Ολλανδία και το Βέλγιο.

Σε ηλικία 21 ετών πήρα μέρος στο σπριντ των 150 μέτρων σκούτερ για πρώτη φορά και πήρα αμέσως την 5η θέση. Ήθελα να ρυθμίσω τον κινητήρα και τον κύλινδρο μου και πήγα στο Freddy Koopmans με την ιστορία μου ότι είμαι ο ταχύτερος στην Ολλανδία. Στη συνέχεια είπε αμέσως ότι αυτό δεν ήταν εφικτό.

Άφησα τα πράγματά μου και τις επόμενες μέρες σκεφτόμουν ότι σύμφωνα με τον Φρέντυ δεν ήταν εφικτό. Αλλά το ήθελα τόσο πολύ που μάζεψα τα πράγματά μου και άρχισα να «κουρδίζομαι». Κι έτσι ξεκίνησε στο τραπεζάκι του σαλονιού στο διαμέρισμά μου 40μ2 με το γνωστό Dremel.

Φυσικά, δεν έγιναν όλα μόνα τους, αλλά τα επόμενα χρόνια ανέπτυξα όλο και περισσότερες γνώσεις και δεξιότητες, τις οποίες χρησιμοποιήσαμε εγώ και αργότερα ο οδηγός και καλός μου φίλος Henk van den Heuvel (Henk από το Hill DSSC) για να πετύχουμε πολλούς τίτλους και ρεκόρ. με το scooter sprint κέρδισε.