Challenge Scootthole
Project Paul στον 10ωρο αγώνα στο Magny-Cours
Επιτέλους ήρθε η ώρα πάλι! Μετά από αυτό που έμοιαζε σαν μια αιωνιότητα, στην οποία έπρεπε να ακυρωθούν διάφοροι αγώνες μεγάλων αποστάσεων, φορτώθηκαν Ομάδα Scootenthole στις 12 Σεπτεμβρίου έως 10ωρος αγώνας στο Magny-Cours ένα. Γεμάτοι προσμονή, ακολουθήσαμε από Έργο Paul - εκτός από περίπου 30 άλλες ομάδες - η κλήση τους.
Έχει περάσει πολύς χρόνος από τον τελευταίο αγώνα, χρόνο που ο επικεφαλής της ομάδας Ντένις δεν έχει χάσει. Έτσι αφοσιώθηκε - με μεγάλη υποστήριξη από Scooter Center - η κατασκευή ενός εντελώς νέου scooter αγώνων, το έκτο Paul από την ίδρυση της ομάδας το 2015. Η βάση ήταν το πρώην PLC-Racer, ένα V50, με το οποίο ο Andy είχε ήδη ξεκινήσει στο ESC για χρόνια. Αποσυναρμολογημένο στα επιμέρους μέρη του, το σκούτερ ξαναχτίστηκε από την αρχή και εξοπλίστηκε με πολλή ισχύ. Μετά από μια μέρα δοκιμών στον πάγκο δοκιμών, ο Πολ με τον αριθμό 6 με τον αριθμό εκκίνησης 6 ήταν έτοιμος για τον αγώνα του στη Γαλλία.
Το Σάββατο, μια μέρα πριν τον αγώνα, υπήρχαν πολλά στο πρόγραμμα. Εκτός από την κατασκευή του λάκκου και την τεχνική αποδοχή, οι τελικές προσαρμογές έπρεπε να γίνουν κατά τη διάρκεια των προπονήσεων πριν από την πρόκριση, στις οποίες τελικά καταλήξαμε στην πρώτη θέση - η δοκιμή πέρασε, ο αγώνας θα μπορούσε να έρθει!
Συναρπαστικές 10 ώρες στο Magny-Cours
Το ξυπνητήρι χτυπούσε νωρίς το πρωί της Κυριακής. Όσο πλησίαζε ο αγώνας, τόσο αυξανόταν ο τρόμος της σκηνής – όχι μόνο μεταξύ των οδηγών, απλώς μόλυνε τους πάντες. Πηγαίνοντας λοιπόν στην πίστα, ο Paul τον ξύπνησε και έβαλε τον Felix στο station wagon. Μέχρι αυτό το σημείο όλα κυλούσαν ομαλά. Δέκα περίπου λεπτά πριν την έναρξη -ήμασταν ήδη στη θέση μας- παρατηρήσαμε ότι ο Παύλος «άφηνε να πάει»... Χωρίς να το σκεφτούμε πολύ και χωρίς να χάσουμε καθόλου χρόνο, επιστρέψαμε στα πιτ. Ο λόγος βρέθηκε γρήγορα: μια βίδα στο κάλυμμα του συμπλέκτη δεν ήταν αρκετά σφιχτή. Ευτυχώς δεν είναι κάτι σπουδαίο, μόνο τα δέκα λεπτά που απομένουν μέχρι την εκτόξευση δεν ήταν αρκετά για να διορθωθεί το πρόβλημα. Έτσι η εκκίνηση έγινε χωρίς τον Paul, ο οποίος άρχισε να κυνηγά μόνο μισό γύρο αργότερα με τον Felix.
Μίζα μετά τη μίζα, οι δυο τους άρχισαν να τυλίγουν το γήπεδο από πίσω. Φτάσαμε στη θέση 17, η κακή τύχη μας πρόλαβε ξανά όταν η πλάκα μεμβράνης πέταξε στα πρόσωπά μας. Η σχετική παραμονή στα pits μας κόστισε έξι θέσεις, οπότε ξεκινήσαμε να κυνηγάμε ξανά από την 23η θέση.
Φτάνοντας στη 14η θέση, το λαστιχένιο καρμπυρατέρ σκέφτηκε ότι θα ήταν μια καλή στιγμή για να γίνει ο αριθμός λίγο πιο συναρπαστικός και αυθόρμητα χωρισμένος με το καρμπυρατέρ. Ο οδηγός Αντρέας αναγκάστηκε να σπρώξει τον Παύλο από την πίστα στο ήδη γνωστό λάκκο. Εξοπλισμένο με έναν επιπλέον σφιγκτήρα, επέστρεψε στον αγώνα για να αναπληρώσει τις χαμένες θέσεις. Και αυτή τη φορά θα πρέπει να λειτουργήσει! Ομάδα από ομάδα και γύρο με γύρο, ο Αντρέας, ο Φέλιξ, ο Τόμας, ο Άντι και ο Βόλφι προχώρησαν Τόπος 1! Την υπόλοιπη μιάμιση ώρα ήταν «μόνο» να το υπερασπιστούμε - όχι εύκολο έργο, γιατί δεν πήραμε τίποτα δωρεάν από τη γαλλική ομάδα «Superbordel». Οι οδηγοί, που ήταν και πολύ δυνατοί, συνέχιζαν να μας πλησιάζουν επικίνδυνα με το γρήγορο ΠΚ τους.
Μην κάνεις λάθος τώρα...
Η (προγραμματισμένη) τελευταία αλλαγή οδηγού έγινε 40 λεπτά πριν τη γραμμή τερματισμού. Ο Άντι μπόρεσε να κρατήσει τη θέση και ο Αντρέας ξεκίνησε για το τελευταίο στάσιμο όταν το κόκκινο φανάρι άναψε λιγότερο από δέκα λεπτά αργότερα. Εγκαταλελειμμένη φυλή. Όλοι οι οδηγοί από τα πιτ. Πού ήταν όμως ο Ανδρέας; Ασθενοφόρο και αυτοκίνητο υπηρεσίας έσπευσαν στην πίστα προς ένα σημείο που δεν ήταν ορατό από τα pits. Πέρασαν λεπτά, σέρνοντας σαν τσίχλα. Το ασθενοφόρο έφυγε πρώτο από τη διαδρομή και οδήγησε κατευθείαν στην αίθουσα ιατρικών προμηθειών, ακολουθούμενο από το αυτοκίνητο υπηρεσίας φορτωμένο με τον αριθμό μας 6. Η καρδιά μας σταμάτησε για μια στιγμή.
Μέρος της ομάδας έτρεξε αμέσως να ρωτήσει για τον Ανδρέα, οι άλλοι έτρεξαν στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο. Ο Άντι είχε ακόμα το κοστούμι του και άρπαξε το κράνος του, ενώ ο Ντένις, ο Τόμας και ο Φέλιξ Πολ έκαναν έναν γρήγορο έλεγχο και ξεκίνησαν ξανά. Οι αναβάτες από τις άλλες ομάδες ήταν στις αρχικές θέσεις ακριβώς δίπλα μας, περιμένοντας να απελευθερωθούν πίσω στην πίστα. Ο Andy συμμετείχε, θα μπορούσε πραγματικά να συνεχιστεί! Εξακολουθούσαμε να προηγούμαστε για δύο καλούς γύρους και ο Andy, μετά από δέκα ώρες που κόβουν τα νεύρα, πέρασε τη γραμμή του τερματισμού με τον Paul στην πρώτη θέση!
Με την απονομή, αυτό ήταν επωφελές για το Project Paul μέχρι τώρα πιο συναρπαστικό αγωνιστικό Σαββατοκύριακο αίσιο τέλος, γιατί ο Ανδρέας μπόρεσε να λάβει μέρος - παρά τον έντονο πόνο στον ώμο του - και να λάβει το δικό του τρόπαιο: Έχει τον ταχύτερο γύρο σε 1.29.3 λεπτά κάηκε στην άσφαλτο!
Ευχαριστούμε το Scooter Center, η οποία μας υποστηρίζει με την προμήθεια ανταλλακτικών ανά πάσα στιγμή, καθώς και τους υποστηρικτές μας KR Automation, Egig Performance και FalkR, χωρίς τους οποίους η κατασκευή ενός τέτοιου οχήματος δεν θα ήταν δυνατή χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση. Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε τον διοργανωτή, ο οποίος πραγματοποίησε αυτό το μεγάλο γεγονός παρά τις αντίξοες συνθήκες, και φυσικά όλες τις άλλες ομάδες για έναν δίκαιο αγώνα! Είναι πάντα μεγάλη τιμή για εμάς που μπορούμε να μοιραστούμε αυτό το πάθος με φίλους. Ευχαριστώ πολύ για αυτό!
